There is no such thing as art. There is no such thing as a gallery

There is no such thing as art. There is no such thing as a gallery

27.11.2023

Kunst is een huis met ontelbare kamers. ARTHA, voluit art house antwerp, is een huis met ook nogal wat kamers. Er is een exporuimte waar kunstenaars en liefhebbers elkaar ontmoeten in een gemoedelijke sfeer, een beetje zoals in de vroegere salons. In onze digitale omgeving kan je vanop je eigen sofa dan weer kennismaken met een brede waaier aan werken. We beheren ook een grote schatkamer met werk ons nagelaten door talent waar wij sterk in geloven. Vaak gaat het om Antwerpse avant-gardisten uit de jaren 60 en 70.

Ons engagement is om de uitstraling, het aura van kunstenaars en hun oeuvre, te vergroten met alle middelen die we hebben. En dat arsenaal aan middelen verbreden we permanent in onze entrepreneuriale broedkamer. Daar brengen we graag en veel tijd in door om na te denken over deze centrale vraag: hoe kunnen we vernieuwende concepten en technologie inzetten om kunst toegankelijk te maken voor iedereen?

ARTHA is ook een open huis. Onze drempel komt niet boven enkelhoogte: van beginnende liefhebbers tot ervaren connoisseurs, iedereen is welkom. We beloven je dit: we slaan niemand om de oren met het gebruikelijke (en nietszeggende), postmoderne jargon. Je vindt een werk gewoon mooi? Prima, dat is een uitstekende reden om het aan je muur te hangen. Je valt voor de breed aangezette borstelstreken en de krachtige dynamiek op een doek dat echo's oproept uit de gestuele schilderkunst? Even goed, wij vallen er ook op, anders hadden we het je niet aangeboden;).

ARTHA ijvert er dus voor om kunst van haar grote K te ontdoen. Kunstwerken zijn gemaakt door mensen voor andere mensen. Met die eenvoudige gedachte halen we de scherpzinnige kunsthistoricus E.H. Gombrich aan. In de lijn van die gedachte schreef hij ook: eigenlijk bestaat er niet zoiets als kunst, er zijn alleen kunstenaars. Helemaal akkoord. We voegen er nog aan toe: er bestaat ook niet zoiets als een galerij. We benadrukken het punt, in het Engels zodat de millennials het ook verstaan: There is no such thing as a gallery. Wel zijn er mensen die kunstenaars en liefhebbers bij elkaar brengen. Kunsthandelaars, galeristen, ondernemers in kunst, kies zelf maar hoe je de rol wil bestempelen die wij spelen. Wij zien onszelf als tussenpersoon, als bruggenbouwer, als gastheer van een open huis.

Een open huis wil ook zeggen dat we de makers van de werken, de kunstenaars, tegemoettreden met een open geest. Al van in de prehistorie werken ze tussen de twee polen van spontane expressie en ambachtelijk maakwerk. Tussen buik en hoofd zeg maar. Teveel buik geeft chaos en indigestie, teveel hoofd is slap en steriel. Maar tussen die twee extremen liggen de zovele prachtige werken die de makers, vaak na pijnlijke weeën, ter wereld brengen. Daar zijn zij obsessief mee bezig. En daar hechten wij belang aan, aan hun inzet voor de roeping. Die inzet willen wij spiegelen in onze roeping voor hun werk de beste weg naar het publiek te vinden. Zonder hokjesdenken, zonder te zwichten voor de waan van de dag. Voor ons volstaat het dat we houden van het werk en dat er een klik is met de kunstenaar.